دل خوش

مهم اینه که دلت خوش باشه. این "اسمها" و "رنگها" و "برچسب ها" و "برساخت ها" دل آدم رو خوش نمی کنه. این حرفهای دهن پر کن دل آدم رو خوش نمی کنه. پس چی خوش می کنه؟

بیت :

مایه ی خوشدلی آنجاست که دلدار آنجاست                             می کنم جهد که خود را مگر آنجا فکنم

***

هیچ راهی برای اندازه گیری لذتی که نچشیدی وجود نداره. احمقانه ترین روشش هم نگاه به قهقهه های دیگرانه. شاید "چرا"ی قهقهه های دیگران به کار بیاد.

خلاصه change doesn't taste good.

***

صادق نباشم که چی؟ خودمو از خودم مخفی کنم؟

نظرات 1 + ارسال نظر
آسمان یکشنبه 20 دی 1394 ساعت 13:05 http://aseman9.blogsky.com

آدم باید لااقل با خودش صادق باشه:)
خیلى خویه این شناخته...که آدم بدونه با خودش چندچنده....
این حرفتو دوست داشتم خیلى.این که احمقانه ترین راهش نگاه به قهقهه هاى دیگرانه...چون هر قهقهه اى هم یه داستانى داره پشتش حتما...
آدم فقط باید خوشحال باشه واسه شون...که شادن...همین:)
بگذره و بره دنبال قهقهه هاى خودش:)))
++ ٣ تا آدم گفتم تو کامنتم:))

آره
الان مثلا خود من نمی دونم چند چندم هنوز. و این خیلی دلسردکننده است.
آره حتما
آره دقیقا
++ 3 تا آره گفتم تو پاسخ !

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد