یکی از علتهای دیگر عقب ماندگی، خروجی حلقه ی عجیب "نپذیرفتن اشتباه" و "اصلاح نکردن اشتباه" است. به نظر می آید هر دو نتیجه ی خود-درست-پنداری مزمن هستند و اینکه هیچ کس احتمال نمیدهد که دیگری بهتر از خودش باشد یا چیزی را نداند.
***
دیروز با دو تا از دوستان بحثی افتاد
و باز بروز این حس مزخرف که من در برج عاج دانستن هستم و بقیه هیچ نمیدانند، من به ریسمان محکمی چنگ زده ام و بقیه در حال سقوط آزادند، فکر می کنی فقط خودت درستی، میخواهی همیشه طرف برنده باشی نه طرف حق، ترس از باختن، همیشه موافق بودن و موافق داشتن را پسند و راه و روش زندگی کردن، ...
و باز بروز این که حرف طرف مقابل را گوش می کنی اما یک منظور دیگر را می شنوی
و ...