سنت گذشته ی ما منبر و مداح و موذن و ... داشته. اما تجدد که اومد روزنامه و تیاتر و ... اومد.
حتی کتابهای متجددین راه های انتقال پیامش با کتابهای قدیمی که اشباع شده بود فرق میکنه
حالا یه وقتی میبره و خلاقیتی که زبان سنت تغییر کنه، دیرتر و موسیقی آیینی
البته
وابستگی به تکنولوژی و رشد و پیوند فرهنگ با ابزارها خودش خیلی پیچیده تره. مثلن جشن خرمن بوده وقتی داس بوده، و قص علی هذا، حالا آیا چسبیدن و لایتغیر کردن فرهنگ و تکنولوژیش خوبه؟ لازمه؟ هیچ کار دیگه ای نمیشه کرد؟ پس مد چی؟ نمیدونم