خودافشاگری

یه تجربه ی عجیبی داشتم دیشب. الان که بهش برگشتم دیدم در عین حال که وارد چالش و بحث شدم با دیگران، به شدت پرهیز کردم از بیان نظر واقعی ام و تو حواشی اش پلکیدم، در واقع سعی کردم موضع دیگران رو نفی کنم و از این طریق "نزد خودم" موضعم رو تثبیت کردم. یه جوری به خودم باج دادم و حالمو خوب نگه داشتم.

البته یکی دیگه از دلایلش هم اینه که اضطراب حرف زدن دارم تو اون جمع و نمیتونم حرف واقعی ام رو بزنم

پ.ن: هیچ وقت فکر نمیکردم این که بشینیم دور هم شعر بخونیم تجربه جذابی باشه. معمولن شعر رو برای خلوت میدیدیم من و دور و بری هایم اما دور هم خوندنش هم میتونه قشنگ باشه