این روزها

بیشتر این روزها به این فکر میکنم که ارتباطی "وثیق (یعنی سفت و محکم)" و "انحصاری (به معنی لازم و کافیِ ریاضی، یا این و فقط این)" بین ظاهر (امر واقع، آنچه اتفاق افتاده، اون چیزی که می بینیم) و معنا (حسی که در ما میسازه، درکی که ازش داریم، علتی که براش در نظر میگیریم و ...) وجود نداره، اگر نخوام بگم که هیچ ارتباطی بین ظاهر و معنا وجود نداره. جدای از اینکه مجموعه ی معنایی هر کسی در تشخیص و "دیدن" اون چیزهایی که امر واقع به حسابشون میاره تاثیر میذاره.

در همه ی زمینه های علمی و غیر علمی هم این حس رو دارم.

*

دیروز رفته بودم جلسه ای و میخواستم بعدش اطلاعات چند نفر رو بگیرم ازشون برای کار و .... که نگرفتم ( و این عجیب نیست)

حالا باید خودم رو بازخواست کنم که چرا نگرفتم؟ (که بی ثمر خواهد بود چون ناراحتی بعدش منجر به حرکت نمیشه) یا با خودم مهربون باشم که اشکال نداره و کم کم درست میشه؟ (که احتمالن بی ثمر خواهد بود!)

*

کسی خوند یه کامنت بذاره ببینیم چند نفر خواننده داریم :)